Muziek maakt integraal deel uit van het leven bij de MIVB. Onze muziekselectie vergezelt je gewoonlijk op ons ondergrondse net, maar daar blijft het niet bij. Ter gelegenheid van Valentijn vroegen we aan de Brusselse blogger en muzikant Zoltàn Janosi om zijn playlist met liefdesliedjes te delen. Het zou zelfs kunnen dat je bepaalde van deze nummers op 14 februari zal horen in de metro 🙂

Ik moest niet lang nadenken toen de MIVB me voorstelde om de songs te delen die, volgens mij, het meest glamoureus, wild, poëtisch of “love, seks, rock ’n roll” zijn. Mijn verbeelding sloeg op hol : een pak liedjes schoten door mijn hoofd.

Ondanks de voor de hand liggende rode draad – de liefde, relaties, enzovoort, enzoverder… – ontplofte mijn playlist op Spotify met meer dan honderd titels.

Hoe zou ik in godsnaam de zeldzame parels vinden in deze oceaan van woord en geluid ?

Na toevoeging van enkele titels, zonder aarzelen, concentreerde ik mijn zoektocht op de gebruikelijke sleutelwoorden. Ik wilde ten alle prijs vermijden dat er een te evidente compilatie overbleef, met iets tussen de Scorpions en Sinead o’Connor (misschien zitten ze erin, wie weet ? J ).

Dan kwam de krachttoer een evenwicht te vinden tussen de verschillende decennia en genres.

Na ruim 48 uren van wikken en wegen, vergat ik bijna het doelpubliek : de reizigers van de MIVB ! Kan ik zomaar beginnen met « Babe I m gonna leave you » van Led Zeppelin, als je weet dat er om de 6 minuten een metro passeert? Zou ik zelf gefrustreerd zijn als ik het einde van deze lange song niet meer zou kunnen horen? Waarschijnlijk. Om daarvoor nu mijn metro te missen, dat is iets anders…

Ik zou blijk geven van pragmatisme. De voorgestelde liedjes moeten het midden bewaren tussen, enerzijds, de verwondering van de eerste noot, en anderzijds een zekere nieuwsgierigheid die moet gevolgd worden door een betoverende wauw – zo van “Aaah ja, ik weet het nog, het was lang geleden dat ik deze nog gehoord had…”

En omdat we in België zijn, verplicht ik mezelf niet alleen Engelstalige muziek te kiezen. Mia van Gorki heeft een speciale plaats voor mij, de kans is groot dat die erin zit… (oeps, ik zeg al teveel).

En omdat we in België zijn, lach ik al bij het idee om te vissen in onze muzikaal vijver. Die is groot en rijk, en dat staat mij niet tegen.

Zeg ik weer teveel?

Ik hoor het al van ver : « Dit zit er niet in ! », “Ik haat dat …”. Ja, het is helemaal subjectief en daar hou ik van J.

Goede reis